Ortaçağ Hayvan Kitaplarında Gezen 10 Garip Yaratık

Hayvanların resimleri, Ortaçağ el yazmalarının sayfalarında sıkça yer alır ve genellikle şaşırtıcı şekillerde görülür; örneğin, kenarlarda görünen katil tavşanlar ve komik görünümlü aslanlar gibi.

Garip yaratıklar, diğer konulara adanmış metinlerde olduğu gibi, hayvanlar hakkında bilgi içeren kitaplar olan hayvan kitaplarında da ortaya çıktı. Hayvan kitabı konsepti, Doğa Tarihi hakkında eserler yaratmaya başlayan Pliny the Elder gibi yazarlarla ortaya çıktı ve daha sonra Ortaçağ’a kadar popüler hale geldi.

Hayvan kitapları, hem gerçek hem de hayali hayvanları bir araya getirildi. Ve bir zamanlar sanıldığının aksine, Ortaçağ insanları tüm bu sıradışı yaratıkların gerçekten var olduğuna inanırlardı.

Bunun yerine, büyük olasılıkla onları dini alegoriler gibi şeyleri anlatmak için tasarlanmış hikayelerin bir parçası olarak görüyorlardı. Ejderhalar ve tek boynuzlu atlar gibi bazı hayali Ortaçağ hayvanları, efsanelerin konusudur ve bugün hala ünlüdür.

Cetus

Cinnamologus

Cinnamologus veya tarçın kuşu olarak bilinen efsanevi bir yaratık, tarçını nadir ve çok aranan bir baharat olduğu dönemlerde, tarçından yuvalar yapardı.

Kuş genellikle bir ağacın tepesinde konmuş olarak gösterilirdi, bazen insanlar tarafından aşağıya indirilmeye çalışılır ve tarçını çalınmaya çalışılırdı. Bu durum, Kuzeyumberland Hayvan Kitabı’ndan bir 13. yüzyıl resminde görüldüğü gibi.

Draconopede

Draconopedes, ejderlerin ve yılanların vücudunun birleştiği yaratıklardı. Hristiyanlıkta, yılanlar, İncil’in Adem’in Cennet Bahçesi’nde Havva’yı ayartması şeklinde betimlediği için negatif çağrışımlara sahipti; bu nedenle hayvan kitapları genellikle dini alegoriler içerdiği için draconopedes’in bu kitaplarda görünmesi şaşırtıcı değildi.

Bazı resimlerde onların insan yüzü veya başı olduğu bile gösterilmiştir.

Griffin

Griffin, kuş ve memeli grubunun tuhaf bir karışımıydı: Başı ve kanatları kartalınkine benzerdi, ancak vücudu bir aslanınkindendi. Bu güçlü yaratıklar genellikle savaşta şövalyelere karşı mücadele ederken tasvir edilirdi. Griffins bazen uzak yerlerde yaşadıkları şeklinde tanımlanırdı.

Bu, modern yorumcuların gözlemlediği gibi, gerçek hayatta hiç kimse tarafından görülmemiş olmalarını açıklamanın bir yolu olabilir.

Leucrota

Leucrota (aynı zamanda “crocotta” olarak da bilinen), birkaç hayvanın karışımından oluşan efsanevi yaratıklardan biriydi. Bir aslanın göğsü, geyiklerin bacakları ve parmaklı ayakları, genellikle de bir atın başı vardı.

Görünümü ayrıca yüzündeki geniş gülümsemesiyle de ayırt ediliyordu, yukarıdaki Anne Walshe Hayvan Kitabı’ndan (1400-1425 tarihleri arasında) görüldüğü gibi.

Manticore

Manticorr bir aslan vücudu ve genellikle insan yüzü vardı; bir 13. yüzyıl bilgininin ifadesiyle, “yeryüzündeki tüm hayvanlar arasında daha zalim ve daha harika bir şekle sahip olanı yoktur.” Görünümü kaynağa göre değişiyordu. Bazıları sadece insan yüzüyle veya tamamen insan başıyla gösterirken, diğerleri mantikoru insan özellikleri olmadan keçi benzeri bir hayvan olarak tasvir ederdi.

Monocheros

Ortaçağ hayvan kitaplarında popüler bir tema olan tek boynuzlular, ancak ortaya çıkan tek hayali boynuzlu varlık değildi. Monocheros (ayrıca yaygın olarak “monocerus” veya “monoceros” olarak da bilinir), geyik başına ve iddia edilen bir at vücuduna sahipti. Genellikle at kadar zarif değillerdi.

Philippe de Thaon’un el yazmasına eşlik eden resimler, onu daha çok keçiye benzeyen bir görünüme sokar, ancak diğerleri biraz daha zarif ve tamamen at olmayan bir alternatif vizyon sunar.

Tarasque

Fransız mitolojisinde, bir tarasque, bazı ejderha özelliklerini paylaşan yarı hayvan yarı balık bir canavar olarak bilinirdi. İnsanları bir bütün olarak yiyebilirdi.

Efsaneye göre, tarasque Fransa’nın güneyinde dolaşıp insanlara saldırır ve tekneleri batırırken, Azize Martha tarafından yenilene kadar devam etmiştir. Canavarın en ünlü tasvirlerinden biri, Henry VIII’in Saatleri’nde bulunabilir.

Zitiron

Kara hayvanları, Ortaçağ hayvan kitaplarında dolaşan tek garip melezler değildi. Zitiron (veya zytiron), bir insan şövalye ile deniz yaratığının birleşimi olarak bilinirdi. Onlara aynı zamanda deniz şövalyeleri denirdi; bazıları zırh gibi kabuklarından dolayı onları deniz kaplumbağalarına benzetirdi.

Yale

Bu fantastik yaratık, bir at büyüklüğünde olup bir yaban domuzunun çenesine ve bir filin kuyruğuna sahip olarak tasvir edilmiştir. Yale’in ayrıca istediği yöne hareket ettirebileceği esnek boynuzları vardı.

Sonunda İngiliz arması haline geldi ve Cambridge Üniversitesi’nin süslemelerinde yer aldıktan sonra Atlantik’i geçerek Yale Üniversitesi kampüsünde tanıdık bir sembol haline geldi.

Efsanevi Mitolojik Yaratıklar

Kaynakça:10 Strange Creatures That Prowl the Pages of Medieval Bestiaries